żywy obraz

См. также в других словарях:

• żywy — 1. Być ledwie żywym, na pół, na wpół żywym «być bardzo zmęczonym»: – Pan żyje?... – wyszeptała. – Jakoś mi się udało. – Fawson wyczołgał się ze studzienki. Był ledwie żywy. – Sprowadzę pomoc – zaofiarowała się dziewczyna. M. Wolski, Agent. 2.… …   Słownik frazeologiczny

• obraz — m IV, D. u, Ms. obrazzie; lm M. y 1. «dzieło plastyczne wykonane na jakiejś płaszczyźnie za pomocą farb, kredek, ołówka itp., wizerunek kogoś lub czegoś na płótnie, papierze, desce itp., zwykle oprawiany w ramy, zawieszany na ścianie» Obraz… …   Słownik języka polskiego

• obraz — 1. Obraz nędzy i rozpaczy «o kimś lub o czymś znajdującym się w bardzo złym stanie, stanowiącym widok wzbudzający litość»: Kurierzy byli już w drodze szósty dzień. (...) Szli na nartach, które zapadały się w śniegu, a to i ich wyczerpało. Z zimna …   Słownik frazeologiczny

• żywy — żywywi, żywywszy 1. «taki, który żyje, który jest właściwy żyjącemu organizmowi; żyjący» Żywy organizm. Istota żywa. Żywe komórki. ∆ Inwentarz żywy «zwierzęta użytkowe znajdujące się w gospodarstwie rolnym» ∆ Przyroda żywa, świat żywy «zwierzęta… …   Słownik języka polskiego

• barwny — barwnyni, barwnyniejszy 1. «odznaczający się żywymi barwami; kolorowy, różnobarwny» Barwny kilim. Barwne suknie. Barwny tłum. przen. «interesujący, żywy, różnorodny» Barwne opowiadanie. Barwne życie. 2. «mający określoną barwę» Substancja barwna …   Słownik języka polskiego

• kolor — m IV, D. u, Ms. kolororze; lm M. y 1. «postrzegana wzrokowo właściwość przedmiotu zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; barwa» Ciemny, jasny, mocny, żywy, intensywny, jaskrawy kolor. Kolory… …   Słownik języka polskiego

• portret — m IV, D. u, Ms. portretecie; lm M. y 1. «dzieło sztuki (obraz, rysunek, rzeźba itp.) lub fotografia większych rozmiarów, przedstawiające określoną osobę albo grupę osób, z zachowaniem podobieństwa; podobizna, wizerunek» Portret malarski,… …   Słownik języka polskiego

• przemówić — dk VIa, przemówićwię, przemówićwisz, przemówićmów, przemówićwił przemawiać ndk I, przemówićam, przemówićasz, przemówićają, przemówićaj, przemówićał 1. częściej ndk «wygłaszać mowę, przemówienie; zwracać się z mową do jakiegoś audytorium, do grona …   Słownik języka polskiego